In 2050 gaan meer mensen dood aan de gevolgen van antibioticaresistentie dan aan de gevolgen van kanker. Het is niet zomaar een kreet, maar afkomstig van de World Health Organisation (WHO). Het bedrijf Van Remmen UV Technology trekt zich de problematiek bijzonder aan en wil de wereld ‘bevrijden’ van hormoon- en medicijnresten in oppervlaktewater. De nieuw ontwikkelde techniek, die dit mogelijk maakt, leverde (nog) geen Cross-over Innovation Award op, maar de strijd gaat verder.
Dat het bedrijf op de grens van Boerhaar en Broekland was genomineerd voor de Cross-over Innovation Challenge heeft in ieder geval al geleid tot extra publiciteit. En dat kan grondlegger Ton van Remmen goed gebruiken, want bij tijd en wijle moet hij zich toch een roepende in de woestijn voelen. “Zes jaar geleden vroegen wij ons al af in wat voor wereld we leven als de bron voor drinkwater, het grond- of oppervlaktewater- niet meer veilig is. Het is namelijk een feit dat er steeds meer hormonen en medicijnresten in ons drinkwater belanden.”
Destijds gingen nergens alarmbellen af, maar langzaam komt er meer aandacht voor dit probleem. Denk maar eens terug aan de afgelopen zomer met z’n ongekend hoge temperaturen. We smeren ons allemaal in met zonnebrandcrème. Als je weet dat hierin het stofje Oxybenzon is verwerkt dat niet op natuurlijke wijze wordt afgebroken en mogelijk brede schade aan koraalriffen veroorzaakt… “De informatie over dit vergeten stofje komt nu langzaam boven tafel, terwijl het allemaal wel is getest en goedgekeurd”, stelt Van Remmen vast dat een aantal mensen in deze wereld bewust de ogen sluit of de andere kant opkijkt.
Je kunt het constateren en voor kennisgeving aannemen, maar Van Remmen UV Technology is nu juist zo’n typisch Sallands bedrijf dat het een uitdaging vindt om er mee aan de slag te gaan. In combinatie met Jotem Waterbehandeling komen ze zelfs met een oplossing op de proppen. Onder de naam Advanox is een techniek ontwikkeld waarbij UV-C licht wordt gebruikt om medicijn- en hormoonresten in oppervlaktewater effectief te kunnen afbreken. “Een nieuw probleem vraagt om een nieuwe oplossing.”
Doorontwikkeling
Van Remmen UV Technology wil graag voorop lopen, maar ze krijgen steeds meer volgers. Niet zo gek, want tenslotte hebben de Europese regeringsleiders onderling al afgesproken dat ons werelddeel in 2027 een flinke stap moet hebben gemaakt in de verbetering van de kwaliteit van het oppervlaktewater. Dat betekent bijvoorbeeld ook dat tuinders worden verplicht zelf te zorgen dat hun middelen worden afgebroken. Van Remmen is blij met de richtlijn en hoopt dat ook de waterschappen de handschoen oppakken. “De waterwereld is nog behoorlijk conservatief. Al dertig jaar behandelen ze het water, maar ze weten dat in de zuiveringsinstallaties niet alles wordt afgebroken. Dat is een groot probleem, want we blijven met z’n allen natuurlijk wel eindeloos allerlei pilletjes slikken, terwijl je het ecosysteem gewoon ziet veranderen”, aldus Van Remmen die tevens wil benadrukken dat er aan de basis actie moet worden ondernomen. “Het gaat dan bijvoorbeeld om de wijze waarop je een vergunning verleent. Wat sta je nog toe en wat niet…”
Met Advanox (samentrekking van advanced oxidation) doet Van Remmen UV Technology een poging om het probleem bij de kop te pakken. Je kunt stellen dat het een doorontwikkeling is van de UV-C licht technieken die het bedrijf al toepast. “We wisten dat we met UV-C licht in staat waren giftige stoffen af te breken, maar dat lukt niet met alles. Door er een oxidant aan toe te voegen, creëer je een super oxidatief radicaal dat zo actief is dat het alle pesticiden, hormonen en medicijnresten in het water kan verbranden.”
Portemonnee trekken
Er komt wel meer aandacht voor de problematiek. Dat is zeker te zien aan de toename van pilots en project op dit gebied. “Een goed begin, maar we zijn er nog niet. Het woord is daarom in eerste instantie aan de overheid. De regering moet de noodzaak inzien en de portemonnee trekken om dit probleem te lijf te gaan.”
Wellicht dat de gemeente Olst-Wijhe zich vrijwillig aanmeldt om de boeken in te gaan als eerste gemeente die vrij is van hormonen- en medicijnenresten in het oppervlaktewater. Van Remmen refereert hiermee aan het werkbezoek dat gemeenteraad en ambtenaren onlangs aan zijn bedrijf hebben gebracht. “Tot het eind van het jaar zijn we nog wel druk om het Advanox apparaat onder reële omstandigheden te testen. De realiteit is dat het eerste apparaat in 2020 in werking kan zijn.”
Roepende in de woestijn, Don Quichotte die tegen de windmolens vecht, wandelaar over niet gebaande paden. Je kunt er allerlei clichés op loslaten om de strijd van Van Remmen UV Technology te omschrijven. Wat echter het dichtst in de buurt komt, is de omschrijving zendingsdrang. “Ik voel me soms een soort missionaris”, bevestigt de oprichter. “Je moet de gevestigde orde doorbreken. Wij kunnen heel lang heel hard roepen, maar het is fijn om medestanders te hebben zoals Waterschap Aa en Maas dat tegen de stroom in durft te gaan en mogelijkheden voor onderzoek creëert die verder gaan dan de rapporten die er al lagen. We zijn blij dat we kunnen samenwerken, maar ze doen daar wat de Unie van Waterschappen eigenlijk zou moeten doen”, aldus de ondernemer die moet erkennen dat er alternatieven zijn voor Advanox. “De verwachting is echter wel dat onze techniek kosteneffectief is en geen restproduct creëert.”
Europese normen
Advanox is een prachtig uithangbord waarmee Van Remmen UV Technology zich verder op de kaart kan zetten. Misschien komt er ooit een dag dat er landelijke en zelfs internationale waardering en erkenning komt voor al het werk dat aan de Hooglandweg is verricht. Qua ondernemersklimaat een onbeduidende straat in het buitengebied tussen Broekland en Boerhaar en niet bepaald de locatie waar je een internationaal opererend bedrijf van aanzien verwacht. Wie echter luistert naar het (levens)verhaal van oprichter Ton van Remmen weet dat het helemaal geen gekke bedrijfslocatie is. Zeker niet als je beseft dat de verbinding met natuur, oppervlakte- en drinkwater en UV-C licht in het DNA van de onderneming is verankerd.
Alvorens Advanox in beeld kwam, stond Van Remmen UV Technology voor de insiders bekend om de meest duurzame UV desinfectie systemen. Om het voor de leek – en dus ook de redacteur – begrijpelijk te houden, wordt het meest eenvoudige voorbeeld uit de doeken gedaan. “Als je water wilt ontsmetten, kun je bijvoorbeeld kiezen om het te verhitten, maar dat kost veel energie. Wanneer je gebruik maakt van UV-licht, blijft zowel de kleur als de smaak van het water goed en is er sprake van een kortdurend proces”, vertellen Ton van Remmen, Kaspar Groot Kormelinck (coördinator Research & Development) en Jos Driever (Senior Sales Manager).
Als je de kop boven het (Sallandse) maaiveld uitsteekt, word je al gauw gezien als eigengereid, eigenzinnig of zelfs eigenwijs. Wat iedereen moet erkennen, is dat Ton van Remmen ballen heeft. Waar hele menigtes links af slaan, gaat hij rechtsaf. “Ik bewandel zeker niet de gebaande paden. Hier ligt ook mijn drive. Het is leuk om mensen te overtuigen van onze werkwijze”, glimlacht de oprichter die natuurlijk ook geld moet verdienen, maar het tegelijkertijd aandurft om te investeren in nieuwe ontwikkelingen. “Ik durf te stellen dat we één van de weinige UV-bedrijven zijn waar een derde deel van de tijd wordt besteed aan Research & Development. Onze filosofie is dat we kritisch zijn op kwaliteit en tegelijkertijd oog hebben voor de praktische invulling. Voor de goede orde: we werken wel volgens Europese normen, beschikken over de juiste certificaten en onze installatie is gecheckt door TNO.”
Kleine boterham
Zijn achtergrond ligt in drainage en irrigatie, maar via zijn toenmalige werkgever Interhiva kwam hij in contact met Dutch UV Technology, een bedrijf dat de techniek had ontwikkeld om UV-licht in te zetten voor het behandelen van het zwembadwater. “Een interessante ontwikkeling, maar men vond het uiteindelijk toch minder goed passen binnen de bedrijfsactiviteiten. Ik zag er wel toekomst in. Het heeft duidelijke toegevoegde waarde en het is gemakkelijker toepasbaar, want met chloor zit je altijd met de dosering te hannesen.”
“Kortom”, vervolgt hij. “Met UV-licht kun je in één stap desinfecteren en op een veilige manier de schadelijke effecten van chloor afbreken. Je hoeft minder chloor te gebruiken en dat is een verademing voor het zwembadpersoneel. Ga maar na hoeveel medewerkers lichamelijke klachten hebben gekregen, want chloor is een aanslag op de longen. Zeker degenen die al dertig jaar aan de rand van het zwembad staan.”
Naar eigen zeggen verdiende hij in de eerste jaren een kleine boterham in een markt die voornamelijk was gericht op zwembaden bij woningen. De markt veranderde toen we in 2005 een samenwerkingsovereenkomst sloten met een zwembadbouwer en multinational AKZO die zich ook bekommerde om het imago van chloor.”
Dat was het moment om te investeren in de oprichting van een afdeling Research & Development. “Het was slim om eens goed te onderzoeken hoe nu eigenlijk de werking is van UV-licht. Tot op dat moment maakt deze wereld veel gebruik van aannames en formules die performance berekent, maar nooit zijn getest. Wij hebben een techniek ontwikkeld – een mix van biologie en chemie – die zo’n honderd bacteriën doodmaakt.”
Het is een kleine wereld, dus de concurrentie stond natuurlijk wel op de stoep, maar Van Remmen trok zijn eigen plan. Weliswaar mengde zich een Amerikaans bedrijf in de strijd die ook nog eens een patent aanvroeg voor de Verenigde Staten. Van Remmen UV Technology werd er niet koud of warm van. “We hebben genoeg aan de rest van de wereld. Daar is het ook veel mooier zaken doen. De uitdaging is alleen wel hoe we de UV desinfectiesystemen vermarkten. Oftewel: hoe breng je die schat aan kennis naar potentiële kopers zoals installatiebedrijven, de scheepvaartindustrie en agrarische sector.
Fotograaf Stefan Kemper meldt zich en dat is een goed moment om het gesprek te beëindigen. Tot slot wil hij nog wel even kwijt dat hij ondernemer is. Weliswaar een maatschappelijk geëngageerde ondernemer, maar niet te zweverig alsof er niets anders bestaat dan een mooie, gezonde leefomgeving. “Ik wil zeker niet roomser zijn dan de paus. Ik rij in een dikke bak (Landrover) en ik slik ook wel een aspirine als ik teveel heb gedronken…”